Solidariteit met Mohammed Khatib

Op woensdag 6 augustus werd Mohammed Khatib, de Europese coördinator van Samidoun, door de Belgische asielautoriteiten op de hoogte gebracht van de intrekking van zijn vluchtelingenstatus. Dit is de laatste gebeurtenis in een uitgebreide aanval op de Palestijnse bevolking in België en op de groeiende solidariteitsbeweging met Palestina. Dit gebeuren valt na de aankondiging van de rechtse regering dat ze organisaties wil verbieden die zich bezighouden met belangenbehartiging die ze wil onderdrukken, waaronder Samidoun. Deze gevaarlijke gang van zaken bedreigt niet alleen Mohammed, maar alle Palestijnen in België die actief zijn en betrokken zijn bij de strijd om een einde te maken aan de voortdurende zionistisch-imperialistische genocide in de Gazastrook en in heel bezet Palestina, en heeft tot doel de groeiende beweging het zwijgen op te leggen, terwijl het “Israëlische” regime zich bezighoudt met dagelijkse bloedbaden en het opzettelijk uithongeren van de bevolking in Gaza.

Dit besluit vormt het einde van een procedure die anderhalf jaar heeft geduurd. Deze procedure begon in april 2024, toen de toenmalige staatssecretaris voor Migratie haar intentie bekendmaakte om de vluchtelingenstatus van Mohammed Khatib in te trekken, op basis van de arbitraire bestempeling van Mohammed als ‘haatprediker’ door het OCAD. Deze bestempeling is duidelijk gebaseerd op racistische gronden – de term wordt bijna altijd gebruikt voor mensen die als moslim worden gezien, en nooit voor rechtse figuren zoals Bart De Wever, Theo Franken en Vlaams Belang, om nog maar te zwijgen over de zionistische ‘ambassadeur’ die tijdens haar ambtsperiode ‘diplomatie’ heeft gevoerd gebaseerd op bedreigingen en leugens. Mohammed gaat in beroep tegen het besluit en zal de juridische strijd voortzetten.

Dit besluit illustreert en is het resultaat van:

• De toenemende repressie door de Belgische autoriteiten tegen het Palestijnse volk en activisten, en in het algemeen tegen de solidariteitsbeweging voor Palestina en andere sociale bewegingen.
• De anti-Palestijnse, anti-Arabische en islamofobe campagne die door Belgische politici, sommige journalisten, academici en publieke figuren, en ook door vertegenwoordigers van de zionistische entiteit wordt gevoerd om Samidoun en de Palestijnse beweging te belasteren.
• De macht en politieke invloed van de zionistische staat op de Belgische politiek.
• De poging om alle steun voor bevrijding en verzet te onderdrukken. Imperialisten, in België net als elders, kunnen de stem van het volk niet verdragen wanneer deze stem kolonialisme, racisme, genocide en uitbuiting afwijst en bestrijdt.
• Het ontzeggen van fundamentele vrijheden zoals vrijheid van meningsuiting en vereniging aan Palestijnse vluchtelingen, een project dat hand in hand gaat met het helpen en aanmoedigen van genocide in Gaza en in heel bezet Palestina.

Mohammed Khatib wordt aangevallen omdat hij Palestijn is. Hij wordt aangevallen omdat hij het verzet steunt dat strijdt voor de bevrijding van Palestina van de rivier tot aan de zee. Hij wordt aangevallen omdat hij pleit voor de vrijlating van alle Palestijnse gevangenen én omdat hij het leven en de erfenis van de martelaren van de Palestijnse bevrijdingsstrijd eert. Tegelijkertijd, worden de Belgische burgers die naar Gaza zijn gegaan om genocide te plegen ten dienste van de Israëlische bezettingsmacht helemaal niet vervolgd en wordt er geen onderzoek ingesteld. Tegelijkertijd kunnen degenen die uitspraken doen waarin ze genocide verheerlijken en oorlogsmisdaden als ‘geniaal’ prijzen, ongestraft blijven.

In plaats van Palestijnse stemmen te onderdrukken, zou de Belgische staat haar aandacht moeten richten op de lange lijst van daadwerkelijke bedreigingen voor de mensenrechten en gerechtigheid die een gevaar vormen voor de Belgische samenleving.

De Belgische staat haar aandacht moeten richten op rechtse politici die pleiten voor genocide in Palestina. De Belgische staat haar aandacht moeten richten op de openlijke uitingen van fascisme en racisme die de meerderheid van de regering heeft ingenomen.

De Belgische staat zou haar aandacht moeten richten op het Arizona-regime dat de rechten en bescherming van de arbeidersklasse en migranten wil afnemen om zich geliefd te maken bij oorlogszuchtigen, én op de herhaaldelijke veroordelingen van België door de VN/WHO vanwege het niet naleven van vele internationale verdragen die het heeft ondertekend. Ook zou de staat haar aandacht moeten richten op de toenemende escalatie van geweld door de Belgische politie, die demonstranten mishandelt en kinderen op scooters aanrijdt, en op de zionistische organisaties die genocide in België ondersteunen, en tegen de voortdurende normalisering van een koloniale en genocidale entiteit.

Het regime van “Arizona” zou beter moeten weten. De vluchtelingenstatus is niet iets dat de staat kan geven en afnemen als beloning of straf. Mohammed heeft recht op deze status en op internationale bescherming, aangezien hij een Palestijnse vluchteling is die in Libanon is geboren en dus staatloos is als gevolg van de zionistische kolonisatie van Palestina. De verplichting van België om Mohammed en andere vluchtelingen te beschermen is gegrond in internationale wetten en verdragen die België heeft ondertekend. Bovendien maakt de beslissing zelf een farce van het internationaal recht door steun voor het Palestijnse verzet te bestempelen als “in strijd met de Verenigde Naties”. Integendeel, het recht van de Palestijnen op gewapend verzet – en niet alleen het pleidooi voor het recht op verzet – is expliciet verankerd in het internationaal recht en in resoluties van de Verenigde Naties. Geen enkele Palestijnse verzetsorganisatie wordt door de Verenigde Naties als “terroristisch” bestempeld. De “Israëlische” entiteit schendt momenteel honderden resoluties van de Verenigde Naties.

Misbruik van staatsmacht door het Arizona regime wordt nog eens extra bekrachtigd door het feit dat Mohammed niet veroordeeld is en zelfs niet beschuldigd is van enig misdrijf. Er heeft tot op heden geen inhoudelijke of zinvolle gerechtelijke procedure plaatsgevonden. Het regime vreest de beweging die in heel België is gegroeid uit protest tegen kolonialisme en genocide, het vreest de steun die dagelijkse protesten krijgen van zowel de lokale bevolking als immigranten en toeristen, en het vreest dat zijn uitgesproken steun voor deze genocide zal worden herinnerd wanneer de daders voor het gerecht worden gebracht. Het regime wil een voorbeeld maken van een zichtbaar figuur in de beweging, die een duidelijke politieke lijn houdt.

Deze stap zou iedereen in België die pleit voor een betere wereld aan het denken moeten zetten. Deze grove machtsmisbruik zal worden gebruikt als precedent om kritische stemmen het zwijgen op te leggen, niet alleen over Palestina, maar over alle kwesties waarover de bevolking niet op één lijn zit met het Arizona regime.

Net als in Congo, Algerije of Vietnam, zal het niet lukken om de stem van de onderdrukten te onderdrukken. Bevrijding is in zicht en het Palestijnse volk en de solidariteitsbeweging zullen niet opgeven, hoe erg de onderdrukking ook is.

Samidoun veroordeelt deze aanval op Mohammed Khatib, de Palestijnse solidariteitsbeweging en op het recht van vluchtelingen ten zeerste. Samidoun betuigt zijn steun aan alle Palestijnse activisten en solidariteitsactivisten in België en over de hele wereld die Mohammed en alle Palestijnen bijstaan die worden vervolgd omdat ze zich verzetten tegen de genocide en strijden voor de bevrijding van Palestina. Samidoun bevestigt opnieuw onze kernprincipes, die tot uiting komen in Mohammeds pleidooi en werk, en waarvoor hij het doelwit is geworden: de bevrijding van Palestina van de rivier tot aan de zee, steun voor alle vormen van Palestijns verzet, en onze eis voor de bevrijding van alle gevangenen en voor het recht op terugkeer van alle Palestijnse vluchtelingen.