در روز جهانی همبستگی با زنداناین سیاسی انقلابی در جهان، شبکۀ همبستگی با زندانیان فلسطینی، صامدون، منابع زیر را راجع به زنان فلسطینی بازداشت‌شده به‌دست رژیم اسرائیل آماده کرده است.
از تمام سازمان‌ها، فعالین، جمع زنان و سایر علاقه‌مندان به آزادی زنان فلسطینی بازداشت‌شده دعوت می‌کنم با ما در راه ساختن جمعیت و کمپین برای آزادی تماس بگیرید.
«نبرد ما متحد است، ما همه در جنگ با ظلم بر مبنای جنسیت، استثمار طبقاتی، استعمار فاشیزم و در درجۀ نخست اشغال سرزمینمان… برای تمام زنان فلسطینی، با هم هستیم. ما باور داریم که تقلای اجتماعی قسمتی طبیعی از مبارزل مردمانمان است و برای آزادی سرزمین و مردم قربانی می‌شویم، مبارزه می‌کنیم و مبارزه طراحی می‌کنیم.» دانشگاه بیرزیت، زندانیان دانشجو، لیان کاید، الیا ابوججله، روبا عسی، شطا طویل، زندان دامون، پایه کارمل، ۸ مارس ۲۰۲۱.
زنان فلسطینی جنبش بیرون زندان‌ها را رهبری می‌کنند تا نام، چهره، صدا و داستان زندانیان فلسطینی در جستجوی آزادی را برجسته کنند. با این حال، غالباً، داستان‌ها، نام‌ها و تجربیات زنان زندانی فلسطینی بدون ذکر و اشاره‌شدن می‌مانند.
از سال ۱۹۴۸ و قبل از آن، از روزهای نخست جنبش ملی آزادی فلسطین، پروژۀ استعماری و نژادپرستی صهیونیست قابلیت زنان فلسطینی برای باروری و بزرگ‌کردن کودکانشان را به‌عنوان تهدیدی ناپدیرفتنی برچسب زد؛ به‌همین دلیل از خانه‌های خود طرد شدند و هدف سرکوب قرار گرفتند. تنها از سال ۱۹۶۷، حدود ۱۰۰۰۰ زن فلسطینی برای فعالیت سیاسی و دخالت در مقاومت فلسطینی، شامل زنان در اورشلیم، west bank، نوار غزه و زنان فلسطینی با تابعیت اسرائیلی در فلسطین اشغال‌شده زندانی شدند. زنان فلسطینی تبعید‌شده و دیاسپورا از حق برگشت به فلسطین برای ۷۲ سال محروم شده‌اند و با وجود سرکوب سیاسی، جرم‌انگاری، تبعید و زندانی‌شدن، هنوز مبارزه را ادامه می‌دهند.
زنان زندانی فلسطینی به‌طور معمول در معرض شکنجه و بدرفتاری از سمت نیروهای اسرائیل اشغالگر هستند. از ابتدای بازداشت – غالباً در حملۀ شبانه- و در هنگام بازجویی، مشمول ضرب و شتم، توهین، تهدید، تفتیش بدنی خشونت‌آمیز و آزار جنسی میشوند. در زندان‌های اسرائیلی، ایدۀ رسمیِ «بدترکردن وضعیت» زندانیان فلسطینی، زنان فلسطینی را هدف گرفته است. از آنان حق بازدید خانواده و حتی تماس تلفنی دریغ شده است. در معرض نظارت شدید در تعارض با حریم شخصیشان قرار می‌گیرند، حق تحصیل از آنان دریغ شده و در موقعیت خطرناک و ناسالم نگه‌داری میشوند. آن‌ها به‌همراه «بوستا»، وسیلۀ نقلیۀ آهنی که با آن زنان با پابند در مسیری غیرمستقیم که پیمودنش ساعت‌ها طول می‌کشد، بدون دسترسی به امکانات بهداشتی، حمل میشوند.
زندان دامون، که از قبل به‌عنوان طویله برای حیوانات شناخته شده، در فلسطین ۴۸ واقع شده است، در نقض چهارمین کانونشن ژنو، که بازدید خانواده‌های زنان فلسطینی از آن‌ها را سخت‌تر می‌کند. تمام بازدیدها منوط به اجازۀ خودسرانۀ رژیم اشغالگر اسرائیل هستند که غالباً هم این اجازه صادر نمی‌شود.
در حال حاضر حدود ۳۵ زن فلسطینی به‌نمایندگی از تمام گروه‌های جامعه فلسطین، در زندان‌های اسرائیل زندانی هستند: دانش‌آموزان، فعالین، مؤسسین، نماینده‌های مجلس، خبرنگاران، کارکنان بهداشتی، مادرها، خواهرها، دخترها، خاله‌ها، مبارزان و آزادی‌خواهان.
زنان فلسطینی همیشه در مرکز جنبش آزادی در تمام جنبه‌های مبارزه بوده‌اند. آن‌ها با راه‌اندازی اعتصاب غذا و ایستادن در خط اول این مبارزه، حتی پشت میله‌ها، در جایگاه رهبری جنبش آزادی بودند.
شبکۀ همبستگی با زندانیان فلسطینی صامدون به رهایی فوری تمام زنان زندانی فلسطینی در زندان‌های اسرائیلی اصرار می‌کند و همچنین به زنان فلسطینی درود می‌فرستد که در مبارزه نقش اصلی دارند.
زنان زندانی فلسطینی شامل ۱۱ مادر، شش مجروح و سه زندانی بدون اتهام و دادرسی هستند.
و عبارتند از: خلیدا جرار، نمایندۀ مجلس فلسطینی، فمینیست، چپ‌گرا و مدافع زندانیان سیاسی فلسطینی. او برای فعالیت های عمومی چند روز قبل از روز جهانی زنان محکوم به دو سال حبس در زندان اسرائیل شد. خیتام صافین، رئیس انجمن کمیتۀ زنان فلسطینی، محکوم و زندانی بدون تفهیم اتهام و دادرسی که بازداشت اداری‌‌اش برای چهار ماه تجدید شد. بشری الطویل، روزنامه‌نگار و فعال فلسطینی که بازداشت بدون تفهیم اتهام و دادرسی‌اش در تاریخ ۷ مارس ۲۰۲۱ برای چهار ماه تجدید شد.
بازداشتی‌ها همچنین شامل دانشجوهایی بودند مثل بیان خاید، الیا ابو هجله، روبا عسی و شتا طویل که از دانشگاه ببر زیت هستند. صدها دانشجوی فلسطینی به‌طور معمول به‌دست اشغالگران اسرائیلی بازداشت میشوند، به خصوص آن هایی که جز سازمان تا و فعالیت های سیاسی دانشگاه هستند. به تنهایی در دانشگاه بیر زیت، حدودا ۷۴ دانشجو در سال تحصیلی ۲۰۱۹-۲۰۲۰ به دست سربازان اسرائیلی اشغالگر بازداشت شدند.
زندانیان زن فلسطینی بخشی از ۵۰۰۰ زندانی سیاسی هستند؛ اما زنان فلسطینی به‌طور گسترده تحت تأثیر حبس مردان فلسطینی هم هستند. زنان فلسطینی مادران، همسران، دختران، خواهران و دوستان مردان فلسطینی زندانی هستند. آن‌ها خانه را برای خود و فرزندان خود مراقبت می‌کنند، در حالی که به شوهران و پدرانشان دسترسی ندارند.
زنان فلسطینی پشت میله‌ها رهبری و مقاومت را ادامه می‌دهند. در آوریل ۱۹۷۰، زنان فلسطینی در زندان نوا تیرزا یکی از اولین اعتصاب‌های غذایی را راه انداختند و برای نه روز غذا‌خوردن را رد کردند. آن‌ها خواستار لوازم بهداشتی بانوان و اتمام ضرب‌و‌شتم و انفرادی بودند. زنان فلسطینی به‌طور معمول درگیر اعتصاب غذا و فعالیت اعتراضی بودند، مانند اعتصاب‌های رهبری‌شده از طرف زنان زندانی در سال‌های ۱۹۸۵ ،۲۰۰۴ و ۲۰۱۹ که برای همبستگی جهانی زنان الهام‌بخش بود. علی‌رغم فراهم‌نبودن تحصیلات رسمی از طرف رژیم اشغالگر اسرائیل، زنان فلسطینی زندانی تحصیلات انقلابی را با توسعه‌دادن به دانش و تعهد به مبارزه برای تمام زندانی‌ها ایجاد کردند.
زنان فلسطینی زندانی تنها نیستند؛ آن‌ها در کنار زندانیان زن سیاسی در فیلیپین، ترکیه، هند، مصر و جای‌جای جهان مبارزه می‌کنند. زندان آن‌ها هم بین‌المللی است: قدرت‌های امپریالیست شامل آمریکا، بریتانیا، کانادا، استرالیا و کشور های اتحادیه اروپا با پشتوانه و پشتیبانی دیپلماتیک، نظامی، اقتصادی و سیاسی، اسرائیل را تأمین می‌کنند. زنان فلسطینی با «تعاون امنیتی» زیر اوسلو و normalisation politics فلسطین نیز روبه‌رو هستند.
علی‌رغم تمام تلاش‌های رژیم صهیونیست برای منزوی‌کردن زنان فلسطینی از جنبش‌های جهانی برای آزادی زنان و انسانیت از زندانی و سرکوب، زنان فلسطینی سازمان‌دهی و مبارزه را به دنبال آزادی و بازگشت، از پشت میله‌ها، در خیابان‌ها و میدان‌های فلسطین اشغالی و هر جا در تبعید و دیاسپورا ادامه می‌دهند. الان زمان فعالیت و اصرار برای رهایی فوری و آزادی تمام زندانیان فلسطینی و فلسطین از رود تا دریا است.
زیر عکس‌ها، لینک‌ها و اطلاعاتی دربارۀ چندین زن زندانی فلسطینی که امروز پشت میله‌های اسرائیلی هستند، قید شده است. برای ارسال اطلاعات بیشتر یا تماس برای کمپین به [email protected] ایمیل بزنید.
