Vandaag, donderdag 17 juli 2025, heeft het Hof van Beroep in Parijs de vrijlating geëist van onze kameraad, de Libanese communist en Palestijnse verzetsstrijder Georges Ibrahim Abdallah, die al meer dan 40 jaar gevangen zit.
Na meer dan vier decennia van meedogenloze politieke en juridische vervolging door de Franse autoriteiten en opeenvolgende regeringen, na een leven van strijd en standvastig verzet, na decennia van mobilisatie door zijn medestanders om Georges Abdallah uit de Franse koloniale en imperialistische gevangenissen te bevrijden, staat onze kameraad eindelijk op het punt om op 25 juli uit Franse hechtenis te worden vrijgelaten.
Onze immense vreugde bij de aankondiging van deze beslissing kan echter niet volledig zijn zolang hij niet is aangekomen in Libanon – op zijn eigen grond, omringd door kameraden, dierbaren en familie – hij, wiens vlam van verzet nooit is gedoofd ondanks de inspanningen van Frankrijk en haar bondgenoten. Gedurende meer dan 40 jaar gevangenschap is Georges Ibrahim Abdallah een symbool van strijd en vastberadenheid geweest voor hele generaties activisten, die politiek bewustzijn opdeden met zijn naam in hun hart en zich mobiliseerden om zijn vrijlating te eisen. Zelfs vandaag, vanuit zijn gevangeniscel, blijft Georges Abdallah een levend symbool van het verzet van volkeren tegen imperialisme, kolonialisme en zionisme – een compromisloos verzet dat weigert te buigen voor zijn vijanden. Zijn voorbeeld is van essentieel belang geweest voor de beweging voor het Palestijnse volk en hun verzet in de afgelopen decennia.
De politieke verantwoordelijkheid die Georges Abdallah vanuit zijn cel in de afgelopen 40 jaar op zich heeft genomen, weerspiegelt de unieke rol en missie van alle revolutionaire gevangenen – de meer dan 10.000 Palestijnse gevangenen, en in het bijzonder de gevangen leiders van het Palestijnse verzet. Zij die de repressieve, koloniale en imperialistische gevangenissystemen confronteren, belichamen door hun rol vóór en tijdens hun gevangenschap, de voorhoede van het verzet van hun volk tegen onderdrukking.
Terwijl we de aanstaande bevrijding van onze kameraad vieren, blijven onze harten en gedachten verscheurd, en denken we aan de meer dan 10.800 Palestijnse gevangenen die hongersnood, ziekte, isolatie, geweld, seksueel misbruik en gerichte moorden ondergaan in zionistische gevangenissen. Wij betuigen onze diepste solidariteit met de gevangen leiders van het verzet – zij die zijn veroordeeld tot tientallen, honderden, zelfs duizenden jaren, maar die standvastig blijven in de zekerheid van bevrijding door de strijd van hun kameraden. We denken aan de vaders, moeders, broers, zussen, dierbaren en kameraden in handen van de vijand, ver weg van wie ze liefhebben, ver van de warmte van hun gemeenschappen – maar die, door verzet en strijd, een school van verzet en een gemeenschap van strijd hebben opgebouwd binnen de zionistische gevangenissen. Onze gedachten zijn bij de 73 gevangenen die sinds 7 oktober zijn gemarteld in zionistische gevangenissen, en bij de lijkenhuizen en nummergraven van het zionistische regime, waar meer dan 700 lichamen van Palestijnse martelaren worden vastgehouden, gestolen van hun families, beroofd van een waardige begrafenis – een achtergelaten open wond die niet geheeld kan worden door welke hoeveelheid liefde van hun volk dan ook. Wij denken aan alle gevangenen van de Palestijnse zaak en alle revolutionaire gevangenen die van hun kameraden en dierbaren zijn weggerukt, in zionistische, imperialistische en reactionaire gevangenissen over de hele wereld. De aanstaande bevrijding van onze kameraad Georges Ibrahim Abdallah zal hun overwinning zijn, en wij zullen blijven mobiliseren tot ook hun vrijlating gevierd kan worden.
Terwijl onze kameraad Georges Ibrahim Abdallah het nieuws van zijn aanstaande vrijlating ontvangt in zijn krappe cel in Lannemezan, en dit deelt met zijn medegevangenen, bloeden onze harten bij het zien van de huidige situatie in Gaza en de bredere regio, bij het zien van de genocide die het Palestijnse volk al meer dan 21 maanden ondergaat. Elke bevrijding van gevangenen uit imperialistische en zionistische gevangenissen – vooral van degenen die, zoals Georges, elk compromis of verraad hebben geweigerd ondanks decennia van opsluiting – is een belofte van toekomstige overwinning, van betere dagen in het verschiet, en van gerechtigheid voor de levens en toekomsten die door koloniaal geweld zijn verwoest.
Wij betuigen onze meest oprechte en hartelijke dank aan de opeenvolgende generaties kameraden die deze strijd met vastberadenheid hebben gevoerd – aan hen die zijn heengegaan zonder dit moment te mogen meemaken, aan allen van wie het hart in hetzelfde ritme klopt als dat van onze kameraad, aan de organisaties en individuen die jarenlang, slapeloze nachten en maanden van mobilisatie hebben gewijd aan het opbouwen van acties en demonstraties; aan hen die zijn naam riepen op straat, op universiteitscampussen, en waar hun voeten hen ook brachten. Dit is een collectieve overwinning – een overwinning voor een hele beweging – die als fundament moet dienen om de strijd voort te zetten en verdere overwinningen te behalen, tot aan de bevrijding van Palestina, van de rivier tot aan de zee.
Laten we blijven mobiliseren tot 25 juli en de aankomst van onze kameraad in Libanon!
Vrijheid voor al onze gevangenen!
Glorie aan het Palestijnse verzet!
Van de rivier tot aan de zee: Palestina zal overwinnen!
Ontdek meer van Samidoun: Palestinian Prisoner Solidarity Network
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
